در داستان کوتاه " فارسی شکر است" راوی اول شخص ، پس از چند سال زندگی در فرنگ به ایران برمیگردد . در همان ابتدای ورود ، فضای ساخته شده در داستان به گونه ایست که آشوب و هرج و مرج موجود در جامعه به واسطهی حضور تنها چند پیشه و شخصیت به خوبی احساس، و مخاطب همراه با راوی لحظاتی سردرگم و گیج میشود .
بار دیگر شهری که دوست نمیداشتم ۴۷۰ بازدید : 273
جمعه 22 آبان 1399 زمان : 15:36